ارتوکین تراپی یک نوع درمان تزریقی است که به کمک مکانیسم‌های دفاعی طبیعی، موجب درمان آرتریت و التهاب مفاصل می‌شود.
این روش در سال 1997 و در آلمان ابداع شد و در حال حاضر بیش از 400000 بیمار در سراسر جهان تحت ارتوکین تراپی هستند و با موفقیت درمان شدند.
ارتوکین تراپی یا Orthokine (Regenokine) therapy
روشی برای درمان آسیب‌ها و دردهای مزمن مفاصل، زانو، لگن، مچ پا، دیسک، پارگی تاندون و استئوآرتریت است.
در این روش خون خود بیمار گرفته می‌شود
و پس از انجام تغییرات به‌عنوان یک داروی ضدالتهابی، مجدد به بیمار تزریق می‌شود. بهترین روش برای درمان آسیب بدون استفاده از دارو و یا عمل ارتوکین تراپی است زیرا از پروتئین‌های بدن فرد استفاده می‌شود.
یکی از پروتئین‌های مهم در ارتوکین که نقش بسیاری مهمی در کاهش درد، التهاب و متوقف شدن روند آسیب غضروفی و ترمیم بافت آسیب‌دیده دارد، مهارکننده یک فاکتور التهابی به نام اینترلوکین یک ( IL-1) است.
به‌صورت کامل اثبات شده است که این فاکتور التهابی اصلی‌ترین عامل ایجاد درد، التهاب و آسیب غضروفی در آرتروز زانو و سایر مفاصل است.
به همین دلیل هم ارتوکین تراپی یک روش بسیار مؤثر در کاهش درد والتهاب بیماران و مهار کامل روند آسیب غضروفی است.
آرتوکین‌ها با تأثیر بر فرایندهای التهابی و تسکین‌دهنده درد، می‌توانند باعث بهبود درد بیمار شده،
التهاب و محدودیت حرکت در مفاصل را کاهش دهند.
هرچه میزان آسیب غضروف یا سایر بافت‌ها در ابتدای درمان کمتر باشد، اثرات مثبت درمان، طولانی‌تر خواهد بود. همه‌ی بیماران، درمان را به‌موقع شروع نمی‌کنند که این باعث مقاوم شدن بیمار به درمان می‌شود.
هم چنین لازم به ذکر است افرادی که از جراحی های باز مانند جراحی تعویض مفصل زانو برای درمان مشکلات مفاصل زانو وحشت دارند
روش‌های نوین دیگری به نام پلاسما درمانی برای زانو وجود دارد،برای افرادی که از عمل های جراحی اجتناب میکنند .
مراحل درمانی ارتوکین تراپی به چه صورت است؟
بسته به نوع درمان و تجویز پزشک، ارتوکین تراپی می‌تواند مراحل متعددی داشته باشد،
ابتدا پزشک متخصص جهت مشخص شدن شدت بیماری، نمونه‌برداری انجام می‌دهد و سپس مراحل زیر انجام خواهد شد:
1) گرفتن خون ورید بیمار در یک سرنگ مخصوص و تحت شرایط خاص
2) انکوباسیون خون برای حدود 9-6 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد
3) سانتریفیوژ لخته خون، جداسازی فرآورده‌های خونی و استخراج پروتئین
4) تزریق پروتئین‌های استخراج شده به مفصل یا اطراف ریشه‌های عصبی ملتهب
بنا به دستور پزشک و برحسب شدت بیماری، تزریق‌ها یک تا دو بار در هفته انجام می‌شود.
درمان بیماری‌های دیسکوژنیک به 4 تزریق نیاز دارد، در حالی که مشکلات مفصلی معمولاً حداقل 6 تزریق احتیاج دارند.
بعد از تزریق به بیماران توصیه می‌شود تا از انجام ورزش‌های سنگین به مدت 48 ساعت اجتناب کنند تا حرکات زیاد، باعث تشدید درد نشود.
ارتوکین تراپی نیاز به دوره نقاهت ندارد،
بنابراین بیمار می‌تواند بلافاصله بعد از تزریق به فعالیت‌های روزمره‌ی خود ادامه دهد.
اثرات ارتوکین تراپی در هر فرد متفاوت است و مدت‌زمان متغیری دارد. فرایند بهبود بیمار، بلافاصله پس از تزریق آغاز خواهد شد.
اثربخشی این روش درمانی، به توانایی بیمار و شدت بیماری بستگی دارد.
