نحوه تجویز ازن روش های متفاوتی وجود دارد ؛

نحوه تجویز ازن مانند استنشاق مخلوطی از ازن،  اکسیژن،  یا مخلوطی از اوزون و هوا، تزریق اوزون از طریق رکتوم یا واژن، درمان با آب اوزون دار ( به صورت آشامیدن آب ، پانسمان زخم ها یا جراحات و غیره )، انتقال خون اوزون دار، به کار گیری روغن اوزون دار ، و مانند این ها،  روش تجویز به نوع و محل بیماری بستگی دارد.

اما برای درمان انواع متفاوت درد از تزریق فقط گاز اوزون با غلظت های متفاوت استفاده می کنیم مولکول ازن پایدار نیست،  و طول عمر آن فقط ۲ دقیقه است. بنابراین پس از ۲۰ دقیقه فقط نیمی از اوزون اولیه باقی می ماند و بقیه تبدیل به اکسیژن می شوند . افزایش دما نیم عمر اوزون  را  کاهش  می دهد. نحوه تزریق  ازن همیشه اوزون تازه در محل تهیه شده و بلافاصله تجویز می شود ، برای تزریق اوزون فقط از سرنگ های مقاوم در برابر اوزون باید استفاده شود.مورد عدم تجویز درمان با اوزون بسیار محدود است ، و عبارت اند از : خونریزی فعال در هر محل از بدن، بارداری، وپرکاری فعال تیروئید . ساز وکارهای اثر اوزون متعدداند.

بخش بزرگی از عمل ازن ناشی از اتم فعال اکسیژن آزاد شده در نتیجه ی شکسته شدن مولکول اوزون است.اوزون علاوه بر عمل میکروب کش ، قارچ کش ، ویروس کش که دارد سوخت و ساز سلولی را هم فعال می کند ، دستگاه ایمنی را تعدیل می نماید ، و آنتی اکسیدان ها  و  برداشت  و  پاکسازی رادیکالهای بدن را افزایش داده و فعال می کند.

برای درمان درد ساز و کارهای متفاوت  دیگری هم  دخالت دارند ، اوزون جریان خون را تقویت می کند ، کلامپینگ و گویچه های سرخ خون را کاهش می دهد یا حذف می کند.انعطاف پذیری آن به موازات توان حمل اکسیژن محفوظ می ماند ( به علت تحریک ۳ و ۲ دی فسفو گلیسرات).اکسیژن رساندن به بافت ها افزایش می یابد زیرا با تجویز اوزون افزایش جزیی در فشار خون حاصل و ویسکوزیتی خون کاهش می یابد . همچنین اوزون  پلاک های  سرخرگی را اکسیده و امکان برداشته شدن تکه های تولید شده از پلاک و جلوگیری ازبسته شدن عروق  را  فراهم می نماید . همه ی این اعمال  اوزون منجر به افزایش اکسیژن آزاد شده در بافت های بیمار می شوند. با تجویز اوزون تشکیل واسطه های آماسی مانند پروستاگلاندین های مختلف هم کاهش می یابد و با این ترتیب اوزون عمل ضد آماسی هم دارد .

در مورد پرولاپس دیسک بین مهره ای  ( یا دیسک لغزنده )  ساز و کارهای دیگری عمل می کنند . دیسک بین مهره ای از نکلئوس پولپوزوس پر شده که ماده ای ژله مانند است و آب را در خود نگاه می دارد  ( ۹۰ درصد از ماده ی دیسک آب است ) وقتی اوزون در دیسک تزریق شود  پل های پروتئوگلیکان  در ماده ی ژله  مانند دیسک در هم شکسته می شوند و دیگر نمی توانند آب را در خود نگهداری کنند در نتیجه دیسک چروکیده و مومی می شود و این کاری معادل دیسککتومی با جراحی است ، و از این رو این عمل را دیسککتومی با اوزون،یا اوزونوکلئولیزیس می نامند.در مجلات جراحی اعصاب منتشر شده عنوان گردیده که تا ۸۵ درصد عمل های  جراحی دیسک با این مداخله ی  غیر  جراحی  اجتناب  پذیراند . میزان موفقیت این عمل ۸۸ درصد و قابل مقایسه یا دیسککتومی  جراحی   ( ۹۰-۵۰  درصد  )   است.

 عوارض آن به نحو قابل توجهی کم ، و بسیار کمتر از عوارض عمل جراحی است . در عرصه های  گوناگون پزشکی –  بویژه در درمان درد  اوزون  بتدریج معروف می شود.

تغییرات جدید تردر تکنیک ها و موارد تجویز اوزون در  نشریات علمی به صورت روزافزون  درباره ی  پزشکی  و جانوری  انجام می شود .که نشان می دهد اوزن برای جامعه پزشکی بیشتر  پذیرفته شده و به تدریج معروف ترهم می شود

همچنین از ازن برای درمان دیابت استفاده می شود.

برای نحوه تجویز ازن باید درباره اُزُن بیشتر بدانیم

اُزُن یکی از مهم ترین گازهای موجود در استراتوسفر می باشد که در ارتفاع 10-50 کیلومتری از زمین واقع شده است. این گاز یک ترکیب شیمیایی شامل سه اتم اکسیژن می باشد. لایه اُزُن اشعه های مخرب خورشید همچون اشعه فرابنفش را فیلتر و به تعادل بیولوژیک زمین کمک می نماید.به علت قدرت بالای اکسیداسیون و ضد عفونی کنندگی، این گاز در میکروب کشی و تصفیه آب به طور گسترده در سراسر جهان استفاده می گردد.
تاثیرات اُزُن که امروزه شناخته شده است توسط دانشمند معروف سوئیسی به نام پاراسلسوس (1493-1541) کشف گردید. وی جمله ای معروف دارد که می گوید ” همه چیز سم است و هیچ چیز بدون سم نیست! تنها دوز و مقدار استفاده‌ی درست است که یک چیز را غیر سم می کند!”