اوزون تراپی زخم
اوزون درمانی، (Ozone therapy) ، جزو پزشکی جایگزین محسوب می شوند و در این روش درمانی برای بهبودی و درمانی بعضی از بیماری ها گاز یا مایع یا محلول ازون دار را از طریق خوراکی, تزریقی, پوستی وارد بدن بیمار می کنند
در سال 1856 یعنی 16 سال پس از کشف ازون اولین بار از این گاز برای ضدعفونی کردن اتاق عمل و وسایل جراحی استفاده شد
در پایان قرن 19 میلادی کشورهای اورپایی برای گندزدایی ( از بین بردن باکتری و ویروس )آب آشامیدنی از ازون استفاده کردند. در سال 1892 مجله لانست مقاله ای را در مورد استفاده از اون برای درمان سل منتشر کرد. همچنین گاز ازون در جنگ جهانی اول برای ضد عفونی کردن زخم استفاده شد
معمولا از این روش برای درمان بیماری های سرطان، ایدز، اسکلروز چندگانه (MS)استفاده می شود با این وجود تعدادی از موسسات علمی معتبر این روش را موثر نمیدانند و به صورتی که انجمن سرطان آمریکا اعلام کرده است که شواهدی بر استفاده از ازون برای درمان بیماری ها نیافته است. و سازمان غذا و داروی آمریکا هم گاز ازون را گازی سمی می داند که اثرات درمانی آن هنوز اثبات نشده است و دلیل آن برای این مدعا این است که برای از بین بردن میکروب و باکتری با این گاز باید از دوزی بالاتر از تحمل انسان و حیوان استفاده شود.
از سال ۱۹۸۵ ، بیشتر از پانزده کشور مجوز استفاده از ازن تراپی را صادر کرده اند و از بین هزاران بیماری که معالجهٔ موفقی داشته اند تعدادی از موسسات معتقدند که حتی یک مرگ یا واکنش جدی به اوزون گزارش نشده است.
ازون تراپی دارای ویژگی باکتری کشی، قارچ کشی و بازدارندگی رشد ویروسیاست و مولکول اوزون به عنوان ضدعفونی کنندهٔ زخم ها و معالجهٔ بیماری های باکتریایی و قارچی استفاده می شود
اوزون باعث تحریک جریان خون میشود و با افزایش اکسیژن در سلولها باعث افزایش انرژی آنها میشود. اوزون درپراکسید ترکیب میشود و باعث تحریک جریان خون میشود و درنتیجه سلولها مواد مورد نیازخود را دریافت میکنند و بازسازی و ترمیم میشوند. جریان خون ودر سلولها بهبود میابد و بافت ها شروع به بهبودی میکنند.
روش های متداول درمان با ازون
معمولاً برای وارد کردن ازون به بدن از روشهای متنوعی استفاده میشود که در زیر تعدادی از آنها ذکر می‌گردد.
دریافت ۵۰ تا ۱۰۰ میلی لیتر از خون بیمار و تزریق ازون به آن و باز تزریق خون به خود بیمار که این کار خون را از باکتری‌ها و بیماریهای عفونی ناشی از میکوپلاسما عاری می‌سازد.
وارد کردم مستقیم اوزون به جریان خون از راه تزریق وریدی است
در مورد این روش تردیدهایی وجود دارد و احتمال آمبولی گازی را پیش‌بینی میکنند که طرفداران این روش آن را نقض میکنند و این روش را درست و مفید می دانند
وارد کردن جریان گاز ازون به کولون از راه مقعد یا واژن است معمولاً ازون درمانی به روش تزریق مقعدی یا واژنی به مدت ۳۰ ثانیه، یک تا سه بار در روز در هفتهٔ اول انجام میشود،
از راه لولهٔ بسیار باریکی که وارد حفرهٔ مورد نظر میشود، بیش از نیم لیتر ازون خالص به صورت مرطوب وارد می‌گردد این گاز سپس از دیوارهای روده جذب جریان خواهد شد.
این فرایند بدون درد بوده و موجب تقویت نیروی حیایتی و احاساس نشاط و سرزندگی می‌گردد که ناشی از اکسیژنه شدن و اغذیه خون است
تزریق گاز اوزون در گوش است
اوزونه کردن آب و نوشاندن آن به بیمار است که در درمان بیماریهای لثه، زخمهای دهان، برفک دهان، زخم‌ها، سرماخوردگی ها و آنفولانزا و بیماریهای ویروسی کمک می‌کند.
نوشیدن آب ازون دار همچنین سطح کلی اکسیژن بدن را افزایش داده و موجب تسریع فرایندهای بهبود میشود.
جذب ازون از طریق پوست است که دوش ازون نامیده میشود و استفاده از بخار اوزونه نیز در سراسر دنیا توسط متخصصین زیبایی، متخصصین ستون فقرات، ماساژ درمان‌ها و سایر متخصصین و پزشکان صورت می‌گیرد
استفاده از روغن زیتون اوزون‌دار شده‌است.
می‌توان یک قاشق چای خوری روغن زیتون اوزونه را یک یا دو بر در روز مصرف کرد تا بدن مقدار دایم و یکنواختی از ازون را دریافت کند.
اوزون در درمان بیماریهای زیر ممکن است موثر باشد و تاثیر مثبت بگذارد:
– بیماریهای قلبی و عروقی، عروق مغز، تصلب شرایین به طور عمومی، و هایپرکلسترومی و بازگردانی سرعت گردش خون به حالت عادی و درد آنژین صدری را تسکین می‌دهد و عملکرد و جریان خون مغز را بهبود می‌بخشد.
– تاثیر در درمان تومورهای سرطانی، لنفوم و سرطان خون ممکن است بدون استفاده از جراحی، تابش یا شیمی درمانی
– اشکال گوناگون روماتئید و آرتروز
– آلرژی‌ها
– بهبود مولتیپل اسکلروزیس، و سایر بیماریهای عصبی، بهتر شدن فقدان عملکرد مغز در بیماری آلزایمر و کهولت و بیماری پارکینسون
– استفاده خارجی در معالجهٔ جوش، سوختگی، زخمهای پا، زخم های باز، اگزما، قارچ و دیگر مشکلات پوستی
– دمیدن ازن از مقعد، برای کولیت، پروستات، آنال فیشر، کاندیدیاسیس، دمیدن واژینال – اوزون بسیار موثر در کاندید یاسیس و سایر عفونت‌های قارچی، تریکامیوناسیس و سایر فرم‌های واژینیت موثر می‌باشد.
– دمیدن در مثانه بسیار موثر در بهبود التهاب مثانه، فیستول مثانه و سرطان مثانه
روند درمان ایدز، هرپس، هپاتیت مونوکلئوز و سیروز کبدی
– گاهی برای دوپینگ ورزشی از روشهای اوزن‌تراپی استفاده میشود
درمان زخم دیابتی با ازون
زخم های دیابتی اغلب در پی خراشیدگی های ساده ، خون مردگی و بریدگی پیش می آیند و مانند زخم بستر بدلیل وجود عفونت در زخم اغلب به سختی درمان شده و همواره باید با ترکیبی از روشهای مختلف تحت درمان قرار گیرند.
ارگانیسم های درون زخم در مقابل این گونه عوامل درمانگر مقاومت نموده و عملا پاتوژن ها در مقابل این درمان ها به تکثیر و وخیم تر کردن شرایط ادامه می دهند .
ازن درمانی موضعی ، اگر بصورت متوالی بکار گرفته شود، می تواند فرصتی برای غیر فعال سازی اکثر پاتوژن های آسیب رسان را ایجاد کند .
به این ترتیب چرخه شدید و خطرناک عفونت متوقف شده و این روند به بهبود و التیام زخم دیابتی می انجامد .
علاوه بر این تحریک جریان خون موجب پدیدار شدن کمک های غذایی و ایمنی شناختی ضروری به جهت بهبود زخم دیابتی می گردد .
اکسیژن مولکولی است پایدار که خودبخود تجزیه نمی گردد اما چنانچه در مجاورت انرژی قرار گیرد شکسته و به دو اتم اکسیژن تقسیم می گردد که همان گاز اکسیژن فعال یا نوزاد اکسیژن می باشد و چون اتم اکسیژن به تنهایی در طبیعت هویت و تعریفی ندارد سریعاً با آلودگی های اطراف خود پیوند نموده و آنها را اکسید و از بین می برد
و در مجاورت عملکرد پالایش و ضدعفونی قوی، اتم های اکسیژن با یکدیگر نیز پیوند نموده و مجدداً به اکسیژن تبدیل می شوند.
چنانچه تجمع خروجی اکسیژن فعال را بر روی زخم ایجاد نمائیم علاوه بر ضدعفونی زخم، افزایش اکسیژن نیز باعث ترمیم بافت و حتی رگ زایی نیز می گردد.
نگهداری گاز اکسیژن فعال بصورت تزریق در کپسول گاز و حمل و نقل آن مقدور نمی باشد اما می تواند با تزریق آن در روغن زیتون، کنجد و آفتاب گردان به دلیل خاصیت طبی هر دوی آنها جلوی واکنش و فعل و انفعالات پیوندی اکسیژن فعال را گرفت و آن را در دمای زیر صفر درجه مومیایی نمود و بصورت کرم حاوی اکسیژن فعال جهت درمان استفاده نمود.
که خوشبختانه تعدادی از پزشکان داخل نیز از آن استفاده می نمایند.
در این روش زخم بیمار را داخل آب قرار داده و یا به وسیله کیسه هایی مناسب پوشانده و با تزریق گاز اکسیژن فعال به طور مرطوب به داخل آن کار ترمیم و ضدعفونی زخم را به نحوه فوق العاده ای انجام می دهند و پس از هر مرحله اکسیژن تراپی سطح زخم را به وسیله کرم های حاوی اکسیژن فعال پوشانده تا علاوه بر ترمیم زخم باعث ریزش بافت های مرده و عفونی زخم بطور خشک شده گردد و در این مرحله زخم مسیر بهبود خود را به سمت زخم با ظاهر قرمز طی می کند.
اوزون درمانی با سه مکانیزم اثر باعث درمان می شود:
- در ابتدا اکسیژن به بافت های آسیب دیده برای بهبود کمک می کند.
- در مکانیسم دوم اوزون که یک ماده ناپایدار است به سرعت به اکسیژن تبدیل می شود و هر مولکول اکسیژن می تواند بافت ها را اکسید کند و اکسیداسیون باعث تحریک موارد رشد می شود و به دلیل ساختاری که دارد اکسید شده و اکسیژن مورد نیاز بافت ها را فراهم می کند و باعث تحریک رشد بافت و بازسازی آنها می شود.
- سومین مکانیسم بهبودی با استفاده از هومیوپاتی (همسان درمانی ) ضد التهابی است که ویتامین ها و مواد معدنی برای کاهش التهاب و افزایش جریان خون در بافت های آسیب دیده تزریق می شود که باعث رساندن مواد مغذی به بافت شده و بافت را بازسازی می کند
اوزون به تنهایی برای درمان کافی نیست و باید از روش های درمانی دیگر نیز استفاده شود:
- اوزون درمانی دارای ویژگی باکتری کشی ،قارچ کشی و باز دارندگی رشد ویروسی است و مولکول اوزون به عنوان ضد عفونی کننده ی زخم ها و معالجه ی بیماری های باکتریایی و قارچی استفاده می شود. هم چنین باعث بازگردانی سرعت گردش خون به حالت عادی و بهبود عملکرد جریان خون می شود.
- از روش های دیگر موثر و سودمند در بهبود سریع زخم پای دیابتی این است که علاوه بر استفاده موضعی از اوزون در محل زخم از این گاز برای اتوهموتراپی outohemotherapy استفاده شود که 50الی 100 میلی لیتر از خون بیمار گرفته شده و اوزون به داخل آن تزریق می شود و پس از ترکیب شدن گاز اوزون و خون ،مجدد به خود بیمار تزریق می شود که این امر سبب عاری شدن خون از باکتری ها و بیماری های عفونی می شود و علاوه بر این باعث افت سطح قند خون بیمار دیابتی می شود.
- روش دیگر وارد کردن مستقیم اوزون به جریان خون از راه تزریق وریدی است
- اقدام دیگری که برای تسریع روند بهبود زخم انجام می شود شستشوی زخم با آب اوزونه است.
به طور کلی دیابت باعث ایجاد مشکلاتی مانند از دست دادن بینایی ،بیماری قلبی،اختلال عصبی و اندام های کانگرون می شود.
افراد دیابتی معمولا جریان حقیقی خونشان نسبت به بافت هایشان کاهش می یابد و در ارتباط با هضم چربی و ضخیم شدن ضخامت شریان هایشان مشکلاتی دارند که این مهم سبب کاهش اکسیژن رسانی به بافت ها می گردد
بافت ها از اکسیژن تخلیه می گردند و این علت مشکلات در زمینه کانگرون و کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت است سلولهای قرمز خون در این افراد قادر به آزاد نمودن اکسیژن نیستند.
زمانی که اوزون را وارد می کنیم اکسیژن رسانی بیشتری اتفاق می افتد و سیستم تحویل اکسیژن و کارایی مربوط به سیستم گردش خون شروع به بهبود یافتن می کند.
اوزون هم افزایش فعالیت متابولیسم سلولی و تبدیل پیوسته غذا به انرژی را سبب می شود.
در صورتی که غشای سلول از بین برود سلول می میرد و در صورت مرگ تعداد زیادی سلول بافت نیز می میرد و این امر از مشکلات جدی در پای افراد دیابتی می باشد.
پروسه ی روش موضعی به این صورت است که مقدار زیادی اوزون را در کیسه ای در اطراف پا و برای مدت 20دقیقه قرار داده در نتیجه اوزون از طریق پوست جذب می گردد و در این روش موفقیت در زمینه درمان زخم های حاد و مشکلات پوستی اثبات شده است.
هم چنین بیمار می تواند پس از بهبودی در ماههای بعد درمان های حفظ و نگهداری را انجام دهد.
پس به طور کلی اوزون تراپی دارای ویژگی باکتری کشی ،قارچ کشی و بازدارندگی رشد ویروسی است و به عنوان ضدعفونی کننده ی زخم ها و معالجه ی بیماری های باکتریایی و قارچی استفاده می شود
هم چنین باعث تحریک جریان خون می شود و با افزایش اکسیژن در سلولها باعث افزایش انرژی آنها می شود
و در نتیجه سلولها مواد مورد نیاز خود را دریافت می کنند و بازسازی و ترمیم می شوندو بافت شروع به بهبودی می کند.
برخی از خدمات
